قرآن کریم، نعمتی از نعمتهای بهشتی را ذکر می کند و با این ذکر، ما را مشتاق آن نعمت می کند. این نعمت، نعمت جمع شدن برادران دینی به دور یکدیگر می باشد که به نظرم در تشکیلات است که می شود شیرینی جمع شدن برادران دینی را به صورت جامعی تجربه کرد و لذت آن را چشید. شاید کسی بگوید که ما در غیر تشکیلات هم مانند آن نعمت مذکور، دور هم جمع می شویم. [این نکته] درست است ولی بنده در کلام قیدی داشتم و آن این بود که «به صورت جامع» بهره مند می شویم. در تشکیلات جدا از صفا و صمیمیت، [به] دنبال پیشرفت یکدیگر هستیم؛ در قالب کارهایی فرهنگی در منطقه خود، یا مطالعات دسته جمعی، یا مباحثات مباحث مورد نیاز و مانند آن. اینها پیشرفتهایی است که در جمعهای غیرتشکیلاتی وجود ندارد.
برگرفته از تجربیات مسئول گروه فرهنگی منتصرین